‘The Sensory Wheel’ gaat over principes die het mensen met autisme moeilijk maken in bepaalde omgevingen of juist mogelijk maken om in bepaalde omgevingen te kunnen functioneren 😊.
Gisteren keek ik naar een video uit de online SIE-conferentie. Ik vond dit zo inspirerend dat ik er een blog over schrijf.
Wat is het?
Het sensorisch wiel is een voorstelling van 6 hoofdthema’s en 16 subthema’s waar je naar kan kijken om te zien of iemand het moeilijk heeft met een bepaalde publieke omgeving zoals de supermarkt, eetgelegenheden, openbaar vervoer etc. Je kan er ook naar kijken om te bepalen op welk aspect je gaat inzetten om het juist gemakkelijker te maken voor iemand met autisme om in een publieke ruimte te functioneren. Alle thema’s hebben een verband met elkaar. Als je dus ergens begint, zal dit een invloed hebben op andere gebieden.
Hoe werd dit ontwikkeld?
Onderzoekers aan de universiteit van Oxford namen contact op met mensen met autisme. Dit deden ze via online focus groepen en posts op sociale media. Ze gingen in gesprek met deze mensen om uit te vissen welke aspecten voor de grootste uitdagingen zorgden. Het resultaat is het sensorisch wiel.
‘Sensoryscape’
Dit is het principe dat bovenaan staat op het wiel. Het gat over het zintuiglijke landschap van verschillende omgevingen. Dit wordt geassocieerd met de verschillende soorten zintuiglijke input die je ontvangt als je in die omgeving bent. Het kan voor een hogere belasting en intense, multi-zintuiglijke input zorgen.
Ze ontdekten dat er verschillende manieren waren waarop die zintuiglijke last vaak vormt.
– Omgevingen hebben lagen van veel verschillende soorten effecten. Bijvoorbeeld: veel geluiden (auditief), lichtjes en beweging (visueel), verschillende geuren (olfactorisch), …
– De duur van de blootstelling aan de zintuiglijke input. De omgeving vormt een grotere uitdaging als de input in de loop van de tijd aanhoudend en onvermijdelijk is.
– Hoeveel controle ze hebben over de omgeving bv. door op een knop te kunnen draaien en het volume zachter zetten of juist het niet kunnen vermijden
Toekomst?
Ze willen enerzijds professionals informeren over hoe ze de publieke ruimtes meer toegankelijk kunnen maken voor mensen met autisme en anderzijds in contact treden met kinderen met autisme.
Ze willen dit concept gaan toepassen door hen een beeld te laten maken van 3 straten
- Straat 1: een straat met goede plekken waar ze locaties identificeren die ze leuk vinden of die meer positieve zintuiglijke aspecten voor hen hebben
- Straat 2: elke locatie waar ze de openbare ruimtes uitdagender vinden of aspecten van de zintuiglijke omgeving moeilijker om mee om te gaan
- Straat 3: hun droomstraat, een locatie waar als bepaalde zintuiglijke aspecten of uitdagingen zouden worden verwijderd, die locatie positiever zou zijn of iets dat ze gemakkelijker vinden om mee om te gaan.
Inspiratie voor … ?
Hopelijk geeft je dit inspiratie om te begrijpen waar de moeilijkheden kunnen liggen voor iemand die het niet zo gemakkelijk heeft in een publieke ruimte.
Volgens mij kan je hier ook inspiratie uit halen voor andere doelgroepen en zelfs voor klasruimtes en andere plaatsen op scholen.
Bronnen:
- Manning C., Woolly C., The Sensory Street Research Project at the University of Oxford, SIE conference 2021
- https://sensorystreet.uk/blog/